Abstract
شاعری با تخلّص صادقی (گاهی: صادق) دیوانی از غزلیات، رباعیات و ترجیع¬بندها و نیز یک مثنوی به نام رموزالعاشقین از خود به یادگار گذاشته است. از مثنوی رموزالعاشقین حدود هفتاد بیت باقی مانده است. دربارۀ این شاعر، زندگی و آثار او در هیچ یک از منابع و مراجع اطّلاعاتی درج نشده است. یکی دو فهرست نسخۀ خطّی مطالبی را دربارۀ او نوشته¬اند که شبیه به هم هستند و معلوم نیست چرا او را ابرکوهی نامیده¬اند. متن اشعار باقی مانده از صادقی آگاهی¬های کمی دربارۀ او به دست می¬دهد. پژوهش حاضر به روش توصیفی-تحلیلی کوشیده است به سؤالاتی پاسخ دهد: ملّا صادقی کیست و در چه دوره¬ای می¬زیسته است؟ اشعار او در چه قالب¬ها و مضامینی هستند؟ و سبک شاعری او چیست؟بر اساس اشعار او می¬توان دریافت وی که در قرن نهم و اوایل قرن دهم می¬زیسته، در مذهبْ حنفی و در عرفان پیرو طریقت چشتیه بوده و پیش از مهاجرت به هند در محدودۀ جغرافیایی ماوراءالنّهر سکونت داشته است. از دیوان او تنها یک نسخه باقی مانده که در قرن یازدهم و در بلخ کتابت شده است. اشعار او معمولاً روان و فهمیدنی هستند امّا درک و تفسیر برخی از ابیات وی نیز مشکل است.
قیصر محمود. (2022) دیوان شعرا منابع دست اوّل برای تاریخ¬ادبیّات¬نگاری (مطالعۀ موردی: احوال و اشعار ملّا صادقی), Anahita, volume 9, Anahita.
-
Views
320 -
Downloads
50
